Het labyrint navigeren: Een wereldwijde gids voor onderzoeksethiek

Onderzoek is in de kern een zoektocht naar kennis. Maar deze zoektocht moet worden geleid door een sterk ethisch kompas. Onderzoeksethiek, die een reeks morele principes omvat die de uitvoering van onderzoek bepalen, waarborgt de integriteit en validiteit van de bevindingen en beschermt tegelijkertijd de rechten en het welzijn van alle betrokkenen. Deze wereldwijde gids gaat dieper in op de fundamentele principes van onderzoeksethiek en biedt bruikbare inzichten voor onderzoekers in diverse vakgebieden en geografische locaties.

Waarom onderzoeksethiek belangrijk is

Ethisch onderzoek gaat niet alleen over het vermijden van schandalen; het gaat om het opbouwen van vertrouwen. Vertrouwen is fundamenteel voor het onderzoeksproces, zowel tussen onderzoekers en deelnemers als tussen onderzoekers en de bredere gemeenschap. Zonder dat kan de hele onderneming van kenniscreatie instorten. Schendingen van onderzoeksethiek kunnen leiden tot een reeks negatieve gevolgen, waaronder:

• Schade aan het publieke vertrouwen: Misleidend of frauduleus onderzoek tast het vertrouwen van het publiek in de wetenschap en de ondersteunende instellingen aan.
• Schade voor deelnemers: Onderzoek dat ethische principes negeert, kan deelnemers blootstellen aan fysieke, psychologische, sociale of economische risico's.
• Ongeldige bevindingen: Onethische praktijken kunnen de integriteit van onderzoeksgegevens in gevaar brengen, wat leidt tot onjuiste conclusies.
• Juridische en professionele sancties: Onderzoekers die ethische richtlijnen schenden, kunnen te maken krijgen met disciplinaire maatregelen, waaronder het verlies van financiering, het intrekken van publicaties en het intrekken van beroepslicenties.

Kernprincipes van onderzoeksethiek

Verschillende kernprincipes liggen ten grondslag aan ethische onderzoekspraktijken. Deze principes, hoewel universeel toepasbaar, vereisen zorgvuldige overweging in diverse onderzoekscontexten. Hier zijn enkele van de meest kritische:

1. Respect voor personen

Dit principe benadrukt de inherente waardigheid en autonomie van individuen. Het omvat twee hoofdcomponenten:

• Autonomie: Onderzoekers moeten de autonomie van individuen respecteren door hen hun eigen beslissingen te laten nemen over deelname aan onderzoek. Dit wordt voornamelijk bereikt door middel van geïnformeerde toestemming.
• Bescherming van kwetsbare bevolkingsgroepen: Onderzoekers hebben een speciale verplichting om de rechten en het welzijn van kwetsbare bevolkingsgroepen te beschermen, zoals kinderen, zwangere vrouwen, gevangenen en personen met cognitieve beperkingen, die mogelijk minder goed in staat zijn hun eigen belangen te beschermen. Dit vereist extra waarborgen, zoals het verkrijgen van toestemming van een wettelijke voogd of het bieden van extra ondersteuning.

Voorbeeld: Voor een onderzoek met kinderen in Brazilië is toestemming van de ouders of voogd vereist, naast de instemming van het kind zelf, en het onderzoek moet zorgvuldig worden ontworpen om eventuele risico's voor het welzijn van het kind te minimaliseren.

2. Weldoen

Weldoen betekent goed doen en schade vermijden. Onderzoekers hebben de verantwoordelijkheid om de potentiële voordelen van hun onderzoek te maximaliseren en tegelijkertijd eventuele risico's te minimaliseren. Dit omvat:

• Risico-batenanalyse: Voordat onderzoek wordt uitgevoerd, moeten onderzoekers de potentiële voordelen van het onderzoek zorgvuldig afwegen tegen de potentiële risico's voor de deelnemers. De voordelen moeten opwegen tegen de risico's.
• Minimaliseren van schade: Onderzoekers moeten alle redelijke stappen ondernemen om de risico's op schade voor deelnemers te minimaliseren, wat fysieke, psychologische, sociale of economische schade kan omvatten. Dit kan het gebruik van geschikte onderzoeksmethoden, het bieden van adequate ondersteuning aan deelnemers en het beschermen van hun privacy inhouden.
• Bevorderen van welzijn: Onderzoek moet gericht zijn op het bijdragen aan het welzijn van individuen en de samenleving. Dit kan het ontwikkelen van nieuwe behandelingen voor ziekten, het verbeteren van de volksgezondheid of het aanpakken van sociale problemen inhouden.

Voorbeeld: Voordat een klinische proef voor een nieuw medicijn wordt uitgevoerd, moeten onderzoekers zorgvuldig de mogelijke bijwerkingen en risico's van het medicijn beoordelen en deze afwegen tegen de potentiële voordelen voor patiënten. Het onderzoeksopzet moet potentiële schade minimaliseren, bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat deelnemers nauwlettend worden gevolgd en indien nodig medische zorg krijgen.

3. Rechtvaardigheid

Rechtvaardigheid verwijst naar de eerlijke verdeling van de voordelen en lasten van onderzoek. Dit betekent dat ervoor gezorgd wordt dat:

• Eerlijke selectie van deelnemers: Deelnemers moeten eerlijk worden geselecteerd, en kwetsbare bevolkingsgroepen mogen niet onnodig worden belast of uitgesloten. Het is bijvoorbeeld onethisch om een specifieke raciale groep te kiezen voor een onderzoek, tenzij daar een duidelijke wetenschappelijke rechtvaardiging voor is.
• Eerlijke toegang tot voordelen: De voordelen van onderzoek moeten eerlijk worden verdeeld, en alle bevolkingsgroepen moeten de kans krijgen om te profiteren van de opgedane kennis. Toegang tot nieuwe behandelingen moet bijvoorbeeld beschikbaar zijn voor iedereen die ze nodig heeft, niet alleen voor de rijken of bevoorrechten.
• Voorkomen van uitbuiting: Onderzoekers mogen deelnemers of gemeenschappen niet uitbuiten voor eigen gewin. Dit omvat het vermijden van buitensporige betalingen aan deelnemers of het gebruiken van onderzoek om discriminerende praktijken te rechtvaardigen.

Voorbeeld: Een onderzoek naar een nieuw hiv-vaccin moet ervoor zorgen dat het vaccin beschikbaar is voor de bevolkingsgroepen die het meest door de ziekte worden getroffen, niet alleen voor degenen die het zich kunnen veroorloven. De wervingsstrategie moet rekening houden met representatie en vooringenomenheid op basis van sociaaleconomische status of geografische locatie vermijden.

4. Integriteit

Integriteit verwijst naar de eerlijke en nauwkeurige uitvoering van onderzoek. Het omvat:

• Vermijden van fabricage, falsificatie en plagiaat (FFP): Onderzoekers mogen geen gegevens fabriceren (verzinnen), gegevens vervalsen (manipuleren) of het werk van anderen plagiëren (het werk van anderen als eigen werk presenteren). Dit zijn enkele van de ernstigste schendingen van de onderzoeksethiek.
• Gegevensbeheer en -deling: Onderzoekers hebben de verantwoordelijkheid om hun gegevens verantwoord te beheren en te delen, en zich te houden aan eventuele beleidsregels voor het delen van gegevens. Dit omvat het waarborgen van de gegevensbeveiliging, het beschermen van de privacy van deelnemers en het beschikbaar stellen van gegevens aan andere onderzoekers voor verificatie of verdere analyse, waar van toepassing.
• Transparantie en openheid: Onderzoekers moeten transparant zijn over hun onderzoeksmethoden, gegevensbronnen en mogelijke belangenconflicten. Dit houdt in dat ze gedetailleerde informatie verstrekken in onderzoekspublicaties en eventuele financiële of andere belangen openbaar maken die de onderzoeksresultaten zouden kunnen beïnvloeden.

Voorbeeld: Onderzoekers in het Verenigd Koninkrijk die betrapt worden op het fabriceren van gegevens in hun klinische proeven, riskeren zware straffen, waaronder het intrekken van publicaties, verlies van financiering en mogelijke juridische stappen. Het beleid voor het delen van gegevens kan variëren afhankelijk van de financieringsbron en het type onderzoek, dus het is cruciaal om te voldoen aan de regelgeving die van toepassing is op het specifieke project.

Verkrijgen van geïnformeerde toestemming

Geïnformeerde toestemming is een hoeksteen van ethisch onderzoek met menselijke deelnemers. Het zorgt ervoor dat individuen vrijwillig instemmen om deel te nemen aan een onderzoeksstudie nadat ze volledig zijn geïnformeerd over het doel, de procedures, de risico's en de voordelen van de studie.

Belangrijkste elementen van geïnformeerde toestemming:

• Openbaarmaking: Onderzoekers moeten deelnemers duidelijke en uitgebreide informatie geven over het onderzoek, inclusief het doel, de procedures, de mogelijke risico's en voordelen, en het recht van de deelnemer om zich op elk moment terug te trekken.
• Begrip: Deelnemers moeten de informatie die hun wordt gepresenteerd, begrijpen. Onderzoekers moeten duidelijke en beknopte taal gebruiken, technisch jargon vermijden en deelnemers de gelegenheid geven om vragen te stellen. Voor internationale studies is het cruciaal om toestemmingsformulieren te vertalen naar de lokale taal en terugvertaling te gebruiken om de nauwkeurigheid te garanderen.
• Vrijwilligheid: Deelname moet vrijwillig zijn, vrij van dwang of ongepaste beïnvloeding. Deelnemers mogen niet onder druk worden gezet of worden gestimuleerd om deel te nemen, en ze moeten vrij zijn om zich op elk moment zonder nadelige gevolgen terug te trekken.
• Wilsbekwaamheid: Deelnemers moeten in staat zijn om hun eigen beslissingen te nemen. Voor personen die als wilsonbekwaam worden beschouwd (bijv. jonge kinderen of personen met cognitieve beperkingen), moet toestemming worden verkregen van een wettelijk bevoegde vertegenwoordiger, zoals een ouder of voogd.

Praktische overwegingen voor geïnformeerde toestemming:

• Schriftelijke toestemmingsformulieren: In de meeste gevallen moet geïnformeerde toestemming worden gedocumenteerd met een schriftelijk toestemmingsformulier. Het formulier moet in duidelijke taal zijn opgesteld en alle noodzakelijke informatie over de studie bevatten.
• Mondelinge toestemming: In sommige situaties kan mondelinge toestemming passend zijn, zoals bij enquêtes of observationele studies. Mondelinge toestemming moet echter worden gedocumenteerd, en het moet duidelijk zijn dat de deelnemer de verstrekte informatie begrijpt.
• Culturele gevoeligheid: Bij het uitvoeren van onderzoek in verschillende culturen moeten onderzoekers gevoelig zijn voor culturele normen en praktijken met betrekking tot toestemming. In sommige culturen kan het bijvoorbeeld gebruikelijker zijn om toestemming te vragen aan een familielid in plaats van aan het individu.
• Doorlopende toestemming: Geïnformeerde toestemming is geen eenmalige gebeurtenis. Onderzoekers moeten deelnemers doorlopend informatie geven over de studie en hen toestaan zich op elk moment terug te trekken.

Voorbeeld: Een klinische proef in India vereist een gedetailleerd toestemmingsformulier in zowel het Engels als het Hindi, om ervoor te zorgen dat deelnemers de risico's en voordelen van de experimentele behandeling volledig begrijpen. Het formulier schetst ook duidelijk het recht van de deelnemer om zich zonder gevolgen terug te trekken.

Gegevensprivacy en vertrouwelijkheid

Het beschermen van de privacy en vertrouwelijkheid van onderzoeksdeelnemers is cruciaal voor het handhaven van ethische normen en het opbouwen van vertrouwen. Dit omvat het beschermen van de persoonlijke informatie van deelnemers en ervoor zorgen dat hun gegevens alleen voor de doeleinden van het onderzoek worden gebruikt.

Kernprincipes van gegevensprivacy en vertrouwelijkheid:

• Anonimisering en de-identificatie: Onderzoekers moeten gegevens waar mogelijk de-identificeren, door alle informatie die deelnemers zou kunnen identificeren te verwijderen of te maskeren. Dit kan het gebruik van codenummers, het verwijderen van namen en adressen en het wissen van directe identificatoren inhouden.
• Gegevensbeveiliging: Onderzoekers moeten gegevens beschermen tegen onbevoegde toegang, gebruik of openbaarmaking. Dit omvat het implementeren van passende beveiligingsmaatregelen, zoals wachtwoordbeveiliging, gegevensversleuteling en veilige opslag.
• Beperkte gegevensverzameling: Onderzoekers moeten alleen de gegevens verzamelen die noodzakelijk zijn voor de onderzoeksdoeleinden. Vermijd het verzamelen van gevoelige informatie, tenzij dit essentieel is.
• Gegevensopslag en -bewaring: Onderzoekers moeten een duidelijk beleid hebben voor gegevensopslag en -bewaring, inclusief hoe lang gegevens worden bewaard en hoe ze veilig worden vernietigd. Dit beleid moet voldoen aan relevante regelgeving, zoals de AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming) of HIPAA (Health Insurance Portability and Accountability Act).
• Overeenkomsten voor het delen van gegevens: Als gegevens worden gedeeld met andere onderzoekers, is een formele overeenkomst nodig om richtlijnen vast te stellen voor het gebruik en de bescherming van gegevens.

Praktische overwegingen voor gegevensprivacy en vertrouwelijkheid:

• Naleving van regelgeving: Onderzoekers moeten voldoen aan alle relevante regelgeving inzake gegevensprivacy, zoals de AVG, HIPAA of lokale wetgeving inzake gegevensbescherming. Deze regels stellen vaak eisen aan het verkrijgen van toestemming, gegevensbeveiliging en het bewaren van gegevens.
• Veilige gegevensopslag: Bewaar onderzoeksgegevens op beveiligde servers met toegangscontrole, wachtwoordbeveiliging en regelmatige back-ups. Versleutel gevoelige gegevens.
• Anonimiseringstechnieken: Gebruik anonimiseringstechnieken om de identiteit van deelnemers te beschermen, zoals het vervangen van namen door pseudoniemen, het verwijderen van directe identificatoren (bijv. adressen) en het generaliseren van datums en locaties.
• Reactieplan voor datalekken: Ontwikkel een plan om te reageren op datalekken, inclusief procedures voor het informeren van deelnemers en autoriteiten, het beoordelen van de impact van het lek en het beperken van de schade.

Voorbeeld: Onderzoekers in Duitsland die een onderzoek doen naar geestelijke gezondheid zijn verplicht om alle deelnemersgegevens te anonimiseren en op te slaan op een beveiligde, versleutelde server, in overeenstemming met de AVG. Deelnemers worden tijdens het proces van geïnformeerde toestemming geïnformeerd over hun gegevensrechten en hoe hun gegevens worden beschermd.

Verantwoordelijk onderzoeksgedrag

Verantwoordelijk onderzoeksgedrag omvat een reeks praktijken die de integriteit en betrouwbaarheid van onderzoek bevorderen. Dit gaat verder dan alleen het vermijden van wangedrag en omvat het actief handhaven van ethische normen gedurende het hele onderzoeksproces.

Belangrijkste elementen van verantwoordelijk gedrag:

• Mentorschap en training: Onderzoekers, met name degenen die anderen begeleiden, hebben de verantwoordelijkheid om mentorschap en training te bieden over onderzoeksethiek en verantwoordelijk gedrag.
• Belangenconflicten: Onderzoekers moeten alle belangenconflicten, zowel financieel als niet-financieel, identificeren en beheren die de objectiviteit van hun onderzoek in gevaar kunnen brengen. Dit omvat vaak het openbaar maken van belangenconflicten in publicaties en het vragen van advies aan institutionele toetsingscommissies of ethische commissies.
• Auteurschap en publicatiepraktijken: Auteurschap moet gebaseerd zijn op significante bijdragen aan het onderzoek. Onderzoekers moeten de vastgestelde publicatierichtlijnen volgen, inclusief het vermijden van dubbele publicatie en het erkennen van de bijdragen van anderen.
• Peer review: Onderzoekers moeten actief deelnemen aan peer review en constructieve feedback geven op het werk van anderen. Peer review is een belangrijk mechanisme om de kwaliteit en integriteit van onderzoek te waarborgen.
• Dierenwelzijn: Onderzoekers die dieren gebruiken in hun onderzoek hebben de verantwoordelijkheid om zich te houden aan ethische richtlijnen voor dierverzorging en -gebruik. Dit omvat het minimaliseren van het gebruik van dieren, het toepassen van humane methoden en het zorgen voor de juiste zorg en huisvesting.

Praktische overwegingen voor verantwoordelijk gedrag:

• Institutionele toetsingscommissies (IRB's) of ethische commissies: Onderzoekers moeten hun onderzoeksprotocollen voorleggen aan IRB's of ethische commissies voor beoordeling voordat ze onderzoek met menselijke deelnemers of dieren uitvoeren.
• Training in onderzoeksintegriteit: Neem deel aan trainingen over onderzoeksintegriteit en verantwoordelijk gedrag om kennis en bewustzijn van ethische kwesties en relevante richtlijnen te vergroten.
• Gegevensbeheerplannen: Ontwikkel een gedetailleerd gegevensbeheerplan waarin wordt beschreven hoe gegevens worden verzameld, opgeslagen, geanalyseerd en gedeeld.
• Samenwerking: Bevorder een cultuur van samenwerking en open communicatie tussen leden van het onderzoeksteam om de transparantie en kwaliteit van het onderzoek te verbeteren.
• Begeleiding zoeken: Raadpleeg ervaren onderzoekers of ethiekexperts voor begeleiding bij complexe ethische kwesties.

Voorbeeld: Een onderzoeksteam in Australië dat werkt aan een studie naar milieuvervuiling, dient zijn onderzoeksprotocol in bij een institutionele toetsingscommissie (IRB) voor ethische beoordeling. De IRB beoordeelt de studie om ervoor te zorgen dat het onderzoek voldoet aan de ethische richtlijnen, inclusief de juiste omgang met gegevens, de beoordeling van de mogelijke milieueffecten en de naleving van lokale en nationale wetten voor milieubescherming.

Wereldwijde overwegingen in onderzoeksethiek

Onderzoeksethiek is geen 'one-size-fits-all'-concept. Onderzoekers die internationaal of cross-cultureel onderzoek uitvoeren, moeten bijzonder bedacht zijn op de diverse culturele contexten, ethische normen en wettelijke kaders die de onderzoekspraktijken vormgeven.

Belangrijke overwegingen voor wereldwijd onderzoek:

• Culturele gevoeligheid: Onderzoekers moeten gevoelig zijn voor culturele verschillen in waarden, overtuigingen en praktijken. Dit omvat het aanpassen van onderzoeksmethoden en -procedures aan de lokale culturele context. Houd rekening met de specifieke culturele gevoeligheden rondom geïnformeerde toestemming, privacy en het delen van gegevens.
• Lokale context: Begrijp de lokale wettelijke en regelgevende kaders, inclusief wetten inzake gegevensprivacy, richtlijnen voor onderzoeksethiek en intellectuele eigendomsrechten.
• Betrokkenheid van de gemeenschap: Betrek leden van de gemeenschap bij het onderzoeksproces, vooral wanneer u met kwetsbare bevolkingsgroepen of gemeenschappen werkt. Dit kan helpen vertrouwen op te bouwen, culturele gepastheid te garanderen en potentiële schade te minimaliseren.
• Taalbarrières: Pak taalbarrières aan door documenten voor geïnformeerde toestemming, enquêtes en ander onderzoeksmateriaal in de lokale taal aan te bieden. Gebruik vertaal- en tolkdiensten nauwkeurig om het begrip te waarborgen.
• Machtsverhoudingen: Wees u bewust van machtsonevenwichtigheden die kunnen bestaan tussen onderzoekers en deelnemers, vooral in omgevingen waar aanzienlijke verschillen zijn in rijkdom, opleiding of toegang tot middelen.
• Delen van voordelen: Overweeg hoe de voordelen van onderzoek met de gemeenschap zullen worden gedeeld. Dit kan het bieden van toegang tot onderzoeksresultaten, het trainen van lokale onderzoekers of het bijdragen aan lokale gezondheids- of ontwikkelingsprogramma's inhouden.
• Exportcontroles en sancties: Wees u bewust van internationale exportcontroles en sancties die uw onderzoeksactiviteiten kunnen beïnvloeden, met name die met betrekking tot technologie of gegevens. Zorg ervoor dat uw onderzoeksactiviteiten voldoen aan alle toepasselijke regelgeving.

Praktische strategieën voor het navigeren van wereldwijde onderzoeksethiek:

• Samenwerken met lokale onderzoekers: Werk samen met onderzoekers uit de lokale gemeenschap. Hun kennis van de lokale context, cultuur en ethische normen is van onschatbare waarde.
• Verkrijg lokale ethische goedkeuring: Vraag ethische goedkeuring aan bij de relevante ethische commissies of regelgevende instanties in de landen waar het onderzoek wordt uitgevoerd.
• Betrek adviesraden uit de gemeenschap: Richt adviesraden uit de gemeenschap op om input en feedback te geven op het onderzoeksontwerp, de methoden en de implementatie.
• Training in culturele competentie: Zorg ervoor dat alle onderzoekers training in culturele competentie krijgen om hun begrip van verschillende culturen en ethische overwegingen te vergroten.
• Pas onderzoeksinstrumenten aan: Pas onderzoeksinstrumenten en -methoden aan de lokale context aan, inclusief het vertalen van vragenlijsten en interviews.
• Pak machtsonevenwichtigheden aan: Neem stappen om eventuele machtsonevenwichtigheden tussen onderzoekers en deelnemers aan te pakken. Dit kan het bieden van training en ondersteuning aan deelnemers, hen vergoeden voor hun tijd, of hen betrekken bij het besluitvormingsproces inhouden.

Voorbeeld: Een onderzoeksproject naar de volksgezondheid in een landelijke regio van Kenia vereist samenwerking met lokale onderzoekers, adviesraden uit de gemeenschap en de vertaling van al het onderzoeksmateriaal naar het Swahili om het begrip te garanderen. Het project moet voldoen aan de Keniaanse wetgeving inzake gegevensprivacy en goedkeuring verkrijgen van de Keniaanse Nationale Commissie voor Wetenschap, Technologie en Innovatie (NACOSTI), de ethische toetsingscommissie voor het land.

Aanpakken van wangedrag in onderzoek

Wangedrag in onderzoek ondermijnt de integriteit van de hele wetenschappelijke onderneming. Het omvat fabricage, falsificatie en plagiaat (FFP), evenals ander gedrag dat aanzienlijk afwijkt van geaccepteerde onderzoekspraktijken. Het is essentieel om te begrijpen hoe wangedrag in onderzoek kan worden geïdentificeerd, aangepakt en voorkomen.

Soorten wangedrag in onderzoek:

• Fabricage: Het verzinnen van gegevens of resultaten en deze vastleggen of rapporteren.
• Falsificatie: Het manipuleren van onderzoeksmateriaal, apparatuur of processen, of het veranderen of weglaten van gegevens of resultaten zodat het onderzoek niet nauwkeurig wordt weergegeven in het onderzoeksverslag.
• Plagiaat: Het toe-eigenen van de ideeën, processen, resultaten of woorden van een ander zonder de juiste bronvermelding. Dit omvat ook zelfplagiaat.
• Ander wangedrag: Ander gedrag dat de integriteit van het onderzoek ondermijnt, zoals het niet beschermen van de vertrouwelijkheid van onderzoeksdeelnemers, het schenden van de gegevensbeveiliging of het niet aangeven van belangenconflicten.

Hoe wangedrag in onderzoek te voorkomen:

• Onderwijs en training: Bied alle onderzoekers een uitgebreide training aan over onderzoeksethiek en verantwoordelijk gedrag.
• Duidelijk beleid en duidelijke procedures: Stel duidelijk beleid en duidelijke procedures op voor het melden en onderzoeken van beschuldigingen van wangedrag in onderzoek.
• Toezicht en monitoring: Implementeer systemen voor toezicht op en monitoring van onderzoeksactiviteiten, zoals peer review, data-audits en regelmatige bijeenkomsten van het onderzoeksteam.
• Bevorder openheid en transparantie: Stimuleer een cultuur van openheid en transparantie in onderzoek, waarbij onderzoekers worden aangemoedigd om hun gegevens, methoden en bevindingen met anderen te delen.
• Bescherming van klokkenluiders: Bescherm personen die vermoedelijk wangedrag in onderzoek melden tegen represailles.

Melden van wangedrag in onderzoek:

Als u wangedrag in onderzoek vermoedt, is het belangrijk om dit te melden bij de juiste autoriteiten. De procedures voor het melden van wangedrag variëren afhankelijk van de instelling en het land. Over het algemeen moeten de volgende stappen worden gevolgd:

1. Bepaal of de beschuldiging voldoet aan de definitie van wangedrag: Zorg ervoor dat het gedrag binnen de gedefinieerde categorieën valt.
2. Verzamel en bewaar bewijs: Verzamel en bewaar al het bewijs met betrekking tot het vermeende wangedrag, zoals gegevens, onderzoeksverslagen, publicaties of correspondentie.
3. Meld de beschuldiging: Meld de beschuldiging bij de juiste autoriteiten, zoals de functionaris voor onderzoeksintegriteit van de instelling, de IRB of de relevante financieringsinstantie. Volg de vastgestelde meldingsprocedures.
4. Werk mee aan het onderzoek: Werk volledig mee aan elk onderzoek naar de beschuldiging.
5. Handhaaf vertrouwelijkheid: Handhaaf de vertrouwelijkheid gedurende het hele meldings- en onderzoeksproces.

Voorbeeld: Een junior onderzoeker in de Verenigde Staten merkt inconsistenties op in gegevens die door een senior onderzoeker zijn gerapporteerd. De junior onderzoeker wordt aangemoedigd om de inconsistenties te melden via het vastgestelde proces voor onderzoeksintegriteit van de universiteit. De melding wordt ingediend bij de functionaris voor onderzoeksintegriteit en er wordt een onderzoek gestart, beschermd door het klokkenluidersbeleid.

Bronnen en verder lezen

Er zijn tal van bronnen beschikbaar om onderzoekers te helpen de complexiteit van onderzoeksethiek te begrijpen en te navigeren. Deze bronnen omvatten:

• Institutionele toetsingscommissies (IRB's) of ethische commissies: Deze commissies bieden begeleiding en toezicht op het gebied van onderzoeksethiek.
• Beroepsorganisaties: Veel beroepsorganisaties, zoals de World Medical Association (WMA) en de Council for International Organizations of Medical Sciences (CIOMS), hebben ethische richtlijnen voor onderzoek ontwikkeld.
• Financieringsinstanties: Financieringsinstanties, zoals de National Institutes of Health (NIH) in de Verenigde Staten en de Europese Commissie, hebben vaak hun eigen ethische richtlijnen en vereisten.
• Online bronnen: Websites en online databases bieden toegang tot ethische richtlijnen, trainingsmateriaal en casestudy's. Voorbeelden zijn het Office of Research Integrity (ORI) in de Verenigde Staten en relevante richtlijnen van UNESCO.
• Universiteitsbibliotheken: Universiteitsbibliotheken bieden toegang tot wetenschappelijke tijdschriften, handboeken en andere bronnen over onderzoeksethiek.

Aanbevolen lectuur:

• Het Belmont Report: Ethische principes en richtlijnen voor de bescherming van menselijke proefpersonen in onderzoek (U.S. Department of Health & Human Services).
• CIOMS International Ethical Guidelines for Health-related Research Involving Humans (Council for International Organizations of Medical Sciences).
• Richtlijnen voor Good Clinical Practice (GCP).

Conclusie: Ethisch onderzoek omarmen als een wereldwijde noodzaak

Onderzoeksethiek is niet zomaar een reeks regels die moeten worden gevolgd; het is een toewijding aan verantwoordelijk en betrouwbaar onderzoek. Het is een fundamenteel principe dat de integriteit van wetenschappelijk onderzoek waarborgt en de rechten en het welzijn van individuen en gemeenschappen beschermt. Door de principes van respect, weldoen, rechtvaardigheid en integriteit te omarmen, kunnen onderzoekers wereldwijd bijdragen aan een wereld waarin kennis op ethische, verantwoorde en voor iedereen voordelige wijze wordt bevorderd. Deze reis vereist voortdurend leren, kritische reflectie en een toewijding aan ethisch gedrag. Het navigeren door het labyrint van onderzoeksethiek is een gedeelde wereldwijde verantwoordelijkheid, cruciaal voor het behoud van publiek vertrouwen en het bevorderen van betekenisvolle vooruitgang.